Karanlıkta üç gölge idiler…
Sırtlarında birer heybe
Karanlığa eğildiler…
Birisi, tüm arzularını
İçine gömmüştü.
Diğeri,
Daha doğmadan ölmüştü…
Üçüncüsü,
Çökük omuzlarının altında,
Alnındaki oluklardan inen teri silerken
Sol eli şakağında,
Bir iskelet gibiydi.
Kahrolmuşluğun derinliğinde
Yitik mi yitikti.
Üçüncünün işi dünden bitikti…
Karanlıkta üç gölge idiler.
Sırtlarındaki gam yükünü
Bir gecelik bırakıp,
Karanlığın gölgesine devrildiler…
